اثر افزودنی ها بر ساختار و خواص پوشش های رسوب الکتریکی روی

در این تحقیق به منظور بررسی تاثیر افزودنی ها بر فرایند پوشش دهی روی بر سطح فولاد کم کربن پولیش مکانیکی شده، از دانسیته جریان ma/cm2 100 و از حمام سولفاتی شامل افزودنی های اسید اگزالیک و همچنین 1و2 دی آمینو پروپان استفاده شد. مطابقت مد جوانه زنی پوششهای روی در حضور دو ماده ی افزودنی با مدل شریفکر بررسی شد. چگالی جوانه های روی تشکیل شده و ثابت نرخ جوانه زنی از دو روش متفاوت ( با استفاده از منحنی های جریان- زمان در پتانسیل ثابت و از طریق مشاهدات میکروسکوپ نیروی اتمی(afm)) محاسبه شد. نتایج حاصل از آزمون امپدانس الکتروشیمیایی حاکم بودن فرایند کنترل نفوذی در حین رشد رسوبات روی در اثر افزودن یون های اگزالات را تأیید نمود. بررسی بافت پوششها توسط آنالیز تفرق اشعه ایکس(xrd) نشان داد که در حمام فاقد افزودنی (2ph=) مولفه بافت پوششها، عمدتاً صفحه قاعده {2. 00} و صفحات هرمی کم زاویه {4. 10}، {3. 10} است. با افزودن m 5/0 یون های اگزالات به حمام سولفات روی، مولفه بافت{2. 00} از بین رفته و صفحات هرمی زاویهی بالا{1. 10} و منشوری{0. 11}و {0. 10} بافت غالب را تشکیل دادند. در حمام فاقد 1و2 دی آمینو پروپان (5ph=) مولفههای بافت پوششهای ایجاد شده شامل صفحات قاعده{2. 00} و صفحات هرمی کم زاویه {3. 10} بود که با افزودن 1و2 دی آمینو پروپان به حمام سولفات روی، مولفه بافت{2. 00} از بین رفته و بافت هرمی کم زاویه{3. 10} و{4. 10 } ترویج یافت. بررسی منحنیهای پلاریزاسیون تافل پوششها در محلول nacl %5 هوازدایی شده نشان داد که شاخه آندی منحنیهای پلاریزاسیون تافل در هر دو پوشش بدست آمده از حمام سولفاتی فاقد و حاوی یون های اگزالات تقریباً بر روی هم منطبق است در حالی که شاخههای کاتدی این منحنیها که مربوط به احیای آب است تفاوت زیادی با هم دارند. به نظر می رسد تفاوت در جهتگیری کریستالهای سطحی پوشش، برروی نرخ احیای آب تاثیر میگذارد و نرخ انحلال روی وابستگی زیادی به جهتگیری کریستالهای سطحی ندارد. مقایسه بافت و مورفولوژی این پوششها با خواص خوردگی نشان داد که بافت پوششها به تنهایی نمیتواند عامل تعیین کننده ی مقاومت به خوردگی پوششها باشد و خواص خوردگی را باید به همه ی صفحات در معرض محلول نسبت داد. تصاویر حاصل از میکروسکوپ الکترونی روبشی (sem) نشان داد که افزودن 1و2 دی آمینو پروپان به حمام پوشش دهی سبب حذف حفره های ناشی از آزاد شدن هیدروژن شده و در نتیجه پوشش یکنواخت تری حاصل شده است. از این رو پوشش روی بدست آمده در حضور 1و2 دی آمینو پروپان مقاومت خوردگی بالاتری را از خود نشان داده است.